-
1 przeprowadzać
przeprowadzać [pʃɛprɔvaʣ̑aʨ̑], przeprowadzić [pʃɛprɔvaʥ̑iʨ̑]I. vt1) ( z miejsca na miejsce)\przeprowadzać kogoś przez coś jdn durch etw führenprzeprowadzić z kimś rozmowę mit jdm ein Gespräch führen
См. также в других словарях:
przeprowadzić — dk VIa, przeprowadzićdzę, przeprowadzićdzisz, przeprowadzićwadź, przeprowadzićdził, przeprowadzićdzony przeprowadzać ndk I, przeprowadzićam, przeprowadzićasz, przeprowadzićają, przeprowadzićaj, przeprowadzićał, przeprowadzićany 1. «przebyć jakąś… … Słownik języka polskiego
mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… … Słownik frazeologiczny
rozmowa — ż IV, CMs. rozmowawie; lm D. rozmowamów «wzajemna wymiana myśli za pomocą słów; mówienie z kimś, rozmawianie, konwersacja, pogawędka» Cicha, krótka, miła, prywatna, przyjazna, serdeczna rozmowa. Banalna, interesująca, lekka, zdawkowa rozmowa.… … Słownik języka polskiego
telefon — m IV, D. u, Ms. telefonnie; lm M. y 1. «urządzenie techniczne umożliwiające dwustronną rozmowę na odległość, składające się z aparatów nadawczo odbiorczych połączonych przewodami; także: każdy z takich aparatów; aparat telefoniczny» Telefon… … Słownik języka polskiego
poprowadzić — dk VIa, poprowadzićdzę, poprowadzićdzisz, poprowadzićwadź, poprowadzićdził, poprowadzićdzony 1. «przejść pewien odcinek drogi prowadząc kogoś, coś; powieść kogoś, coś do jakiegoś miejsca, w jakimś kierunku; zaprowadzić» Poprowadzić dzieci do… … Słownik języka polskiego